Tijdens de dinsdag in “de derde week van de bouwvak” heeft op het Europaplein ons dorpshart kortstondig geklopt. Enkele horecaondernemingen hadden er een beachvolleybaltoernooi georganiseerd. Drie velden waren ingericht met een net en belijning, een paar kuub zand was gestort, er waren scheidsrechters en meer dan twintig teams en er was publiek. Het weer zat mee, het was druk, kortom er was reuring. Eindelijk! Voor de rest van de zomer hadden we een leeg plein in het hart van het dorp met alleen een paar slecht onderhouden bloembakken, wat een treurigheid! Heel even hebben we kunnen ervaren hoe leuk het op het Europaplein kan zijn.

In korte tijd kan veel als men wil

De horecaondernemers hadden veel te laat een vergunning aangevraagd voor het toernooi. De gemeente was niet flauw, zij heeft haar beste beentje voorgezet, de bewoners rond het plein hadden geen bezwaar en op de valreep kreeg de organisatie toestemming voor het volleybalevenement. Lof daarvoor, zo kan het ook. In korte tijd kunnen toch stappen gezet worden.

En soms gebeurt er lange tijd niks

Al vroeg in het voorjaar van 2014 lag er bij de wethouder tenminste één verzoek van een ondernemer om een terras op een deel van het Europaplein te mogen exploiteren. Waarom, zou je denken, is die vergunning niet verstrekt? Er is zoveel te doen geweest over de inrichting van het Europaplein. Na het weghalen van het parkeerterrein bleek dat de wethouders niet hadden nagedacht over wat dan wel? We hadden een voorzichtig begin kunnen maken, kijken hoe het loopt. Vooral Kras heeft zo’n grote mond opgezet over dit onderwerp, de eigen wethouder heeft de inrichting prominent in zijn takenpakket gekregen en in diverse artikelen in de pers heeft Kras ons op de hoogte gehouden van de vorderingen. Ja, het zat er nu echt aan te komen, ze waren er nu klaar voor. Het moest wel grondig gebeuren, praten met alle betrokkenen etc. Maar op het laatst waren deze praatjes niet meer geloofwaardig en hoorde je hem haast zeggen: ”Ik tel tot drie… 1, 2,2 1/2, 2 3/4, 2 7/8,… ”. Maar er kwam niks. Weer een verloren jaar.

Aan de slag  nu

Aan dit geslaagde beachvolleybaltoernooi hebben we gezien dat in korte tijd iets goeds tot stand kan komen. Kom op wethouder Rijkenberg, niet lullen maar poetsen nu. Deze zomer is bijna voorbij, maar volgend jaar om deze tijd moeten we op zijn minst een kopje koffie op het plein kunnen drinken en wie weet valt er nog veel meer te beleven. Er zijn genoeg ondernemers die ideeën hebben en hopelijk hebt u zelf ook inspiratie. Die rooie bakken met dooie takken hebben we nu wel gezien.

John Kluessien