Waarschijnlijk is het u ook al opgevallen, maar er is volgens mij de laatste tijd in Volendam serieus iets aan de hand met zand. Ik ging er eerst nog vanuit dat de redactie van de NIVO gewoon last had van de jaarlijkse komkommertijd, de zomerperiode waarin blijkbaar niet veel gebeurt wat het drukken waard is.

Misschien werden we om die reden al wekenlang door lokale media getrakteerd op een uitgebreide update van de ophoging en bestrating van elke straat, steeg, parkeervak, plantsoen en plein die onze gemeente rijk is. Vrijwel op iedere pagina van ons nieuwsblad grijnzen de stoere stratenmakers ons toe, trots op weer een stuk geleverd vakmanschap. Nu heb ik heus geen bezwaar tegen een beetje vertoon van gezond arbeidsethos, maar kom op zeg: wat is de nieuwswaarde van deze verslaglegging? Er wordt toch ook geen rapportage gedaan van de honderden, misschien wel duizenden flippen die wekelijks door onze dorpsbakkers gebakken worden, hevig zwetend en zwoegend boven hete ovens. Of stel je voor dat van elke opgehaalde vuilniszak, gemetselde steen of gefileerde vis melding werd gemaakt?

Dan is er nóg een kwestie met zand die de dorpsgemoederen flink bezig houdt. Het college en dan met name de verantwoordelijk wethouder, zit behoorlijk in haar maag met een héééle grote schurende hoop zand. Dat zand was besteld en bestemd voor opvulling van enorme kuilen in grasveldjes die van de ene op de andere dag vanuit het niets waren ontstaan. De bewoners van sommige wijken moesten zich nog eens goed in de ogen wrijven toen ze ‘s morgens de gordijnen opzij schoven en de UFO-achtige cirkels ontwaarden. Mijn hemel, hier hadden ze echt geen aanvraag in drievoud voor ingediend en toch was hun plantsoen omgespit en lag nu braak te wachten op zand en wipkippen. Het ziet er inmiddels naar uit dat die kuilen weer dichtgemaakt moeten worden met graszoden of ander valdempend spul, want zand is door een burgerinitiatief en door de voltallige gemeenteraad niet veilig bevonden voor spelende kinderen in verband met katten- en hondendrollen.

En dat laatste verschaft me weer een mooi bruggetje naar een frappant zand-gerelateerd nieuwsitem uit de NIVO van vorige week. Want wie prijkte daar voldaan na gedane arbeid bij de IJsbaan op de foto, geflankeerd door dankbare en opgeluchte burgers? Jawel, onze wethouder van o.a. Toerisme, Openbare Werken en Hondendrollen. De strekking van het artikel om de foto heen luidde dat deze wethouder in het geheel de beroerdste niet is. Wie bezwaren heeft tegen zijn gevoerd beleid hoeft alleen maar even langs te komen en het is gefikst. Hij heeft het nu eenmaal niet zo op openbare discussies en vervelende ingezonden brieven in de NIVO. Die werden dan ook met veel gevoel voor drama in een gespitte kuil geworpen en zorgvuldig toe bedekt met zand.

Dit onvolprezen staaltje van een goede communicatie tussen burger en de gemeente schept natuurlijk wel verwachtingen bij andere burgers met bezwaren. We weten nu waar we moeten zijn met al onze zorgen en vragen over de overvolle Dijk, de ‘overlastige’ toeristen op het Zuideinde, het scheurende plaveisel op het Noordeinde en de plakkende hondenpoep onder schoenen. Ben alleen bang dat het kuiltje bij de IJsbaan op die manier steeds groter en groter zal worden. Maar ach, dan is er ook weer een oplossing gevonden voor de berg overbodig zand van die andere wethouder.

Gudy, het Groentje van GroenLinks