Nee, deze mevrouw ziet het niet verkeerd. Dit voorbeeld illustreert op treffende wijze waarom GroenLinks vindt dat het grote positieve saldo op de jaarrekening niet als een maatschappelijk positieve ontwikkeling gezien moet worden.
Bij de raadsvergadering van 13 juli wees de wethouder van Financiën als verklaring voor het overschot op twee dingen. Ten eerste, een nauwkeurige begroting was moeilijk omdat 2016 het eerste fusiejaar betrof. Als je niet goed kunt begroten is het ook niet gek dat de realisatie afwijkt van de begroting. In de tweede plaats waren er veel onzekerheden in het sociaal domein. Vanwege de drie bekende transities gaat daar nu veel meer geld om dan in het verleden en zijn de taken en verantwoordelijkheden van de gemeente veel groter. Het jaar 2016 was het eerste jaar waarin de gemeente zelf de scepter voerde over de uitgaven in de zorg en dan is het ook niet raar dat de realisatie afwijkt van de begroting.
Maar GroenLinks plaatst kanttekeningen bij deze verklaringen. De geschiedenis leert namelijk dat de gemeente elk jaar op een positief bedrag eindigt van gemiddeld 2 miljoen. Het positief resultaat schommelde over 2009 tot 2016 tussen 200 duizend en 3 miljoen. Het overhouden in deze gemeente is structureel, niet incidenteel. Er zijn andere, dieper liggende oorzaken, namelijk:
- Overdreven voorzichtig begroten
- Tussentijdse verhogingen toepassen bij de voorjaarsnota die eigenlijk niet nodig zijn
- Systematische overschatting van de capaciteit om plannen ook werkelijk uit te voeren.
Daarom had GroenLinks bij de raadsvergadering van 13 juli een motie voorbereid om een deel van het overschot in te zetten als “sociale investeringsgelden”. Het voorbeeld waarmee ik dit artikel begon illustreert treffend wat voor doelen wij voor ogen hadden. Het overschot moet teruggeploegd worden naar maatschappelijke knelpunten. Onze motie is in de NIVO van vorige week afgedrukt. Morgen, bij de raadsvergadering over het programmaplan, zal de motie behandeld worden.
Nico van Straalen
Fractie GroenLinks Edam-Volendam