In de raadsvergadering van 22 maart is een collegevoorstel aangenomen om af te zien van uitbreiding van het industrieterrein Oosthuizerweg in Edam. Het driehoekige stuk weiland aan het Zeevangszeedijkje richting Middelie was door vorige colleges aangewezen als industrieterrein. Nu het agrarisch blijft moet niet minder dan 3,2 miljoen euro afgeboekt worden want agrarische grond is nu eenmaal veel minder waard dan bouwgrond.
Dit hele debacle was te voorkomen geweest als het college indertijd de bezwaren tegen bebouwing serieus had genomen. Het college had moeten leren van hoe het destijds misging bij de Broeckgouw, toen ook het bestemmingsplan in eerste instantie afgekeurd werd omdat de gemeente de kracht van de bezwaren had onderschat. Dit gebeurde nota bene na herhaalde waarschuwingen dat de gemeente op de verkeerde koers zat. Vervolgens werd de realisatie met 2 jaar vertraagd. Ook bij de uitbreiding van industrieterrein Oosthuizerweg heeft men koppig proberen door te zetten, en in dit geval liep de gemeente echt vast. Dat was zelfs voor een leek te voorspellen want de bezwaren waren zo sterk als maar kan: de provincie verbiedt bouwen buiten bestaand gebied, het gebied valt onder UNESCO-bescherming in het kader van de Stelling van Amsterdam en de noodzaak om het industrieterrein in Edam uit te breiden was niet aangetoond omdat het bedrijventerrein Baanstee-Noord in Purmerend op een steenworp afstand ligt.
Ondanks deze sterke argumenten stemden indertijd alle partijen behalve GroenLinks zonder slag of stoot in met de zwakke verdediging van het bestemmingsplan door het college. GroenLinks was de enige partij die tegen stemde. Op 14 september 2016 strafte de Raad van State de gemeente af en gaf de bezwaarmakers (de Stichtingen “Behoud Waterland” en “Ook Vogels hebben Bouwdrift”) gelijk. Vorige week donderdag moest de gemeente de consequenties van haar ongelijk erkennen. Alleen Volendam 80 bleef volharden en pleitte voor doorvechten, de andere partijen legden zich neer bij deze afloop maar laadden daarmee wel boter op hun hoofd omdat ze er eerder voor waren.
GroenLinks is opgelucht dat dit stukje weiland nu gered is uit de klauwen van de voortwoekerende bouwdrift en aantasting van het Waterlands landschap. In de gemeenteraad en ook daarbuiten wordt vaak schamper gedaan over beschermde diersoorten zoals weidevogels, hazen en rugstreeppadden. Maar men onderschat dat achter de natuurlijke flora en fauna keiharde wetten staan die de hele planvorming tegen kunnen houden. Dat is maar goed ook, want als de natuur niet door wetgeving beschermd wordt delft ze altijd het onderspit. Met de natuur van het boerenland gaat het al jaren bergafwaarts. Vorig jaar werd bekend dat sinds 1990 de aantallen insecten met 75% zijn achteruitgegaan. Over dezelfde periode is bijna de helft van de vlinders uit Nederland verdwenen. Van de boerenlandvogels is sinds 1970 zelfs driekwart verdwenen. Soorten die in het Noord-Hollandse landschap tot voor kort heel gewoon waren zoals leeuweriken, gele kwikstaarten en koekoeken hoor of zie je nauwelijks meer. De natuur verarmt in een schrikbarend tempo en dat gaat ook op ons terugslaan. We hebben de natuur nodig voor een gezonde bodem, voor de bestuiving van gewassen en boomgaarden, voor biologische bestrijding en uiteindelijk ook voor de menselijke gezondheid.
De belangrijkste les die de gemeente kan trekken uit het debacle met het industrieterrein Oosthuizerweg is: investeer in communicatie met betrokkenen. Neem van te voren de argumenten van voor- en tegenstanders serieus. Zitten er bezwaren bij waarvan je al op voorhand kunt zeggen dat ze onoverkomelijk zijn, begin er dan niet aan of ga met de mensen in gesprek. Zo kun je veel schade en teleurstelling voorkomen. Dat geldt wat GroenLinks betreft ook voor het uitbreidingsplan Lange Weeren.
Nico van Straalen Voor GroenLinks Edam-Volendam