GroenLinks is blij dat het plan van aanpak realisatie huisvesten statushouders klaar is. Eindelijk kan duidelijk worden waar de gemeente Edam-Volendam staat in de problematiek van het huisvesten van flinke aantallen statushouders, hoe wij de integratie van deze mensen succesvol willen laten verlopen en hoe wij als gemeente denken het draagvlak onder de eigen bevolking vorm te geven. Bij lezen van het plan kwam een aantal vragen bij ons op die we aan u willen voorleggen.

U constateert een schaarste op de sociale huurwoningmarkt in onze gemeente. U wilt de druk die er bestaat op de opvang en integratie van statushouders benutten als hefboom om dit knelpunt aan te pakken. U gaat op zoek naar oplossingen die ook ten goede kunnen komen aan de andere inwoners van de gemeente (blz. 4 punt 2).

  1. Welke signalen vanuit de bevolking kent u waaruit blijkt dat er in de gemeente Edam-Volendam druk bestaat op de opvang en integratie van statushouders?
  2. Uit de natuurkunde is bekend dat een hefboom met betrekkelijk weinig krachtsinspanning aan de ene kant een grote kracht kan opwekken aan de andere kant. Hoe denkt u bij de opvang en huisvesting van statushouders een hefboom in te zetten (dus relatief weinig moeite of inspanning) om het tekort aan woningen op de sociale huurmarkt op te lossen zodat ook de eigen bevolking hiervan kan profiteren? Concreet: uit welke middelen bestaat die hefboom?
  3. Even verderop kunnen we lezen dat uw uitgangspunt is om de taakstelling te realiseren binnen de bestaande voorraad en nieuwbouwprojecten. Waar is de hefboom gebleven?
  4. Is er geen sprake van verdringen van woningzoekenden onder de eigen inwoners op de sociale huurmarkt als zij binnen de bestaande voorraad het beschikbare aantal woningen moeten delen met een aanzienlijke groep statushouders die aangewezen zijn op dezelfde woningen?

Op bladzijde 3 spreekt u over het doel van het participatieverklaringstraject i.e. kennismaken met de Nederlandse kernwaarden. Op de site van de VNG kunnen we lezen: Gemeenten moeten uiterlijk 1 september 2016 bij het COA een plan van aanpak indienen voor de uitvoering van het participatieverklaringstraject voor nieuwkomers. Alleen dan komen gemeenten in aanmerking voor het extra budget maatschappelijke begeleiding van €1370 per statushouder (bovenop standaard budget van €1000 per statushouder)

  1. Heeft onze gemeente deze subsidieaanvraag op tijd ingediend?

Op blz. 5 lezen we dat u de statushouders wilt spreiden over de verschillende kernen. Zo wordt het draagvlak onder de bevolking niet onnodig onder druk gezet. Bij het vergroten van de tijdelijke toewijzing van statushouders/woonurgenten tot 35% zullen regulier woningzoekenden wellicht langer op een passende woning moeten wachten.

  1. Draagvlak is belangrijk (dit stelt u ook al op blz. 4). In bovenstaande passage onderkent u het probleem van verdringing van reguliere woningzoekenden door het verhoogde percentage. Wordt het zo niet moeilijker om draagvlak te creëren?

Op blz. 6 komt de hefboom enigszins in beeld: u wilt extra sociale huurwoningen gebouwd zien worden. De procedures moeten sneller, etc.

  1. Wij begrijpen dat bij dit voornemen niet direct concrete aantallen van woningen en datum van oplevering te geven zijn. Kunt u toch iets concreter zijn dan in uw plan van aanpak en enkele voorbeelden noemen van echt nieuwe plannen anders dan die al genoemd worden in de overzichten?

In bijlage 1 produceert u tabellen met aantallen woningen, woonurgenten en statushouders. U geeft ook schattingen van deze aantallen tot en met 2021. Samengevat in één tabel ziet dat er als volgt uit:

 

Toewijzingspercentage urgentie

35% in 2017

30% in 2018

25% in 2019

25% in 2020

25% in 2021

Aantal statushouders/woonurgenten dat gehuisvest kan worden

138

60

63

51

66

Geschatte taakstelling statushouders

80

70

60

50

50

  1. We zien dat in de jaren 2018 t/m 2021 de taakstelling voor statushouders min of meer gelijk is aan het aantal beschikbare woningen voor woonurgenten. Hoe wordt het tekort verdeeld?
  2. Op grond van deze cijfers krijgen ofwel de urgente woningzoekenden onder de eigen bevolking geen woning ofwel de taakstelling wordt niet gehaald. Hoe denkt u dit probleem op te lossen?

Het huisvesten van het toenemende aantal statushouders vraagt om een nieuw inzicht en maakt een andere aanpak noodzakelijk. Zo lezen wij in het plan van aanpak. Een tijdelijke verhoging van de percentages en een verzoek aan het COA om vooral grote gezinnen (want minder woningen nodig) naar Edam-Volendam te sturen en ziedaar de statushouder is gehuisvest. Probleem opgelost. Ook de beloofde omslag naar meer sociale huurwoningen is (nog) niet in beeld gekomen. Het plan van aanpak schiet te kort, het biedt niet wat het belooft.

  1. Wat vindt u van deze stelling? Wat belooft dit plan van aanpak nu concreet te gaan doen aan een oplossing voor zowel voldoen aan de taakstelling voor de komende jaren als het verhogen van aantal sociale huurwoningen voor alle urgente woningzoekenden waaronder statushouders?

In de bijlage kunt u in een krantenartikel lezen hoe de gemeente Leiden het probleem van te weinig sociale huurwoningen om aan de taakstelling te voldoen heeft opgelost. Vanwege de lage huur zullen deze woningen voor jongeren ook aantrekkelijk zijn.

  1. Wat vindt u van deze oplossing? Ziet u in onze gemeente mogelijkheden deze duurzame en creatieve oplossing in te zetten in het plan van aanpak realisatie huisvesting statushouders?
  2. In de wandelgangen heeft GroenLinks vernomen dat de realisatie van 33 sociale huurwoningen in de bouwplannen in Broeckgouw 1E  (die ook opgenomen zijn in totaalaanbod beschikbare woningen voor huisvesting statushouders) niet door zou gaan wegens ontbrekend draagvlak bij buurtbewoners. Wat is er waar van dit ‘gerucht’?