Velen zal het niet eens opgevallen zijn, maar onze gemeente is het afgelopen jaar een aantal inwoners met een migratieachtergrond rijker geworden. Tientallen vluchtelingen mogen zich sinds 2016 officieel inwoner van onze gemeente noemen. Ook in 2017 en de jaren daarna zullen vluchtelingen huisvesting krijgen in Edam-Volendam. De vraag binnen onze gemeente is niet hoe we dit tegen kunnen gaan, maar hoe we dit gaan aanpakken.
Hoewel maar een fractie van de vluchtelingen wereldwijd in Nederland terecht komt (even ter illustratie: meer dan 10 miljoen mensen zijn momenteel op de vlucht voor het Syrische oorlogsgeweld), blijft het een feit dat in de eerste helft van dit jaar 8.422 mensen asiel hebben aangevraagd. Ons land heeft de plicht om vluchtelingen op te nemen, zo heeft onze regering dit vastgelegd in internationale verdragen. Deze verdragen leiden tot bepaalde verantwoordelijkheden voor de Nederlandse overheid. Gemeenten krijgen op basis van hun grootte jaarlijks een taakstelling van de overheid om statushouders (erkende vluchtelingen met een tijdelijke verblijfsvergunning) te huisvesten. Zo ook onze gemeente. En dat roept bij sommige inwoners enige weerstand op.
Door het uitblijven van concrete oplossingen kleurt het vluchtelingendebat zwart-wit. De ene kant pleit voor compassie voor de vluchteling terwijl de andere kant de vluchteling typeert als gelukszoeker die met een iPhone in de hand om een uitkering komt vragen. Het antwoord ligt echter niet in het kiezen van een van beide kanten of in stellingname. Waar het vluchtelingendebat volgens ons om zou moeten draaien is een snelle en succesvolle integratie.
Ondanks, of wellicht door, de overvloed aan tragische beelden in de media lijkt het alsof we in Nederland zowat gevoelloos zijn geworden voor “het vluchtelingenprobleem”. Het onderwerp wordt te abstract. We beperken ons slechts tot het denken in concrete aantallen en vergeten snel dat die “tienduizenden vluchtelingen” waar je in de krant over leest echte mensen zijn. Mensen die in onze gemeente komen wonen en graag zo snel mogelijk weer aan het werk willen en een normaal en veilig leven willen leiden. Daarnaast is integratie niet alleen het probleem van de vluchteling zelf, maar ook van ons als maatschappij. Hoe sneller vluchtelingen meedraaien in onze maatschappij, hoe minder geld de opvang en integratie uiteindelijk kosten. Snel en daadkrachtig handelen is dus voor zowel de vluchtelingen als voor onze samenleving gunstig. Wij weten uit ervaring dat vluchtelingen na aankomst vol zitten met energie en na jaren van onveiligheid en angst het leven weer willen omarmen. Zij willen graag zo snel mogelijk de taal van hun nieuwe land leren, zij willen studeren, werken en een normaal bestaan opbouwen. Echter, om de integratie van vluchtelingen succesvol te maken moet er snel gehandeld worden. Alleen op deze manier kunnen vluchtelingen een nieuw bestaan opbouwen en tegelijkertijd een bijdrage leveren aan onze maatschappij.
Wij realiseren ons dat niet alle vluchtelingen dokters of tandartsen zijn. Toch zal dit je verbazen: de vader van Steve Jobs ontvluchtte Syrië en evenals Albert Einstein waren de ouders van Freddie Mercury vluchtelingen. Wij beweren niet dat elke vluchteling een Albert Einstein, Steve Jobs of Freddie Mercury in de dop is. Maar met de juiste hulp en inspanning kunnen wij er als gemeente voor zorgen dat vluchtelingen niet alleen komen halen, maar ook brengen. Daar moeten ze echter wel een eerlijke en reële kans voor krijgen.
Sanne Schilder en Nienke Sier namens werkgroep Gastvrij Edam-Volendam GroenLinks