We zijn nu al een paar weken bezig met de voorbereidingen voor de thema-avond van Groen Links “Hier komt de Zon”, en steeds vaker krijg ik te maken met een eigenaardig verschijnsel. Ik zal proberen uit te leggen wat ik daarmee wil zeggen.
Het gevoel is enigszins vergelijkbaar met de ervaring wanneer je zwanger en vol van jezelf met je dikke buik over de markt loopt en het net lijkt alsof driekwart van de vrouwelijke bevolking van het dorp ook in blijde verwachting is of achter een kinderwagen loopt.
Of wanneer je sinds jaren weer eens naar de dokter gaat om te vertellen dat je dit keer toch wel een heel ernstige griep onder de leden hebt en dan van je huisarts moet horen dat iedereen er last van heeft en dat “het heerst”.
Nog erger: je denkt nu eindelijk eens een heel aparte vakantiebestemming gevonden te hebben op dat idyllische eilandje in de Stille Zuidzee en dan blijkt dat toch zeker het halve Middengebied daar alle beschikbare terrasjes heeft ingenomen. En nog een laatste voorbeeld voor degenen die nog steeds geen flauw idee hebben waar ik het over heb. Na weken van muziek beluisteren en downloaden wil je heel trots aan je beste muziekvriend vertellen dat je nu toch zo’n verschrikkelijk goede singer/songwriter hebt ontdekt en wat denk je: voordat je met je verhaal kan beginnen en net een slok van je koffie aan het nemen bent zet hij heel achteloos de nieuwste CD van de betreffende artiest op.
Begrijpt u een beetje wat ik bedoel of draaf ik zoals gewoonlijk weer door? Je denkt dat je heel uniek en origineel bent en dan hoor je steeds meer geluiden in je omgeving dat er nog meer mensen zijn die hetzelfde denken of willen of die zelfs al voor elkaar hebben gebokst wat jij als eerste aan het mensdom had willen verkondigen of waar jij nog druk over aan het fantaseren bent.
Aan dit soort dingen moest ik denken toen wij van Groen Links in de aanloop naar de thema-avond over duurzame energie er achter kwamen dat het wiel al grotendeels uitgevonden is en dat er voor sommige burgers in Edam-Volendam eigenlijk niets nieuws onder de zon te zoeken valt. Wil je op een avondje heel enthousiast en belerend van wal steken over het nut van zonnepanelen op je dak, blijkt dat je gesprekspartner allang een offerte heeft aangevraagd voor het bedekken van zijn eigen daken en dat van zijn buren erbij.
En kennissen van wie je het helemaal niet zou verwachten hebben al jaren zelfgebouwde windmolens op hun schuurdak staan waarmee ze voor een gedeelte in hun energievoorziening kunnen voorzien. Ineens lijkt het alsof werkelijk ieder tijdschrift en krant vol staat met kreten als “Groen voor iedereen!” of “Duurzame energie, de nieuwe religie”. Hele praatprogramma’s worden volgeouwehoerd door allerlei types die er allemaal wel op de een of andere manier verstand van hebben.
Met andere woorden: het thema dat Groen Links heel vooruitstrevend en modern had uitgekozen blijkt al “hot” te zijn en in meerdere opzichten veelbelovend.
Persoonlijk voel ik iets in de lucht hangen, er broeit iets (nee, rustig maar, ik ga nu niet verder uitweiden over het effect van broeikassen) in onze gemeente. En wanneer ik zoiets beleef, waarom zou het dan niet bij een groot gedeelte van de bevolking kunnen leven en misschien zelfs wel bij ons gemeentebestuur? Wie weet hebben onze bestuurders al wel hele plannen in een la klaar liggen om bijvoorbeeld de nieuwe Pius X van zonnepanelen te voorzien of zelfs ons voetbalstadion, vol met electronische reclameborden, gevoed met eigen opgevangen stroom! Stel je het eens voor: Edam-Volendam als lichtend voorbeeld voor zoveel andere gemeenten in Noord-Holland die weinig of niets doen aan duurzame energie. Misschien ontstaat er naar aanleiding van de thema-avond wel een club van gelijkgestemden, van mensen die ook iets voelen broeien en die, hun ogen dichtknijpend tegen de zon, vagelijk bespeuren dat er iets in de lucht hangt…
Thema-avond “Hier komt de zon”
Datum: donderdag 14 mei a.s. aanvang 20.00 uur
Locatie: Stolphoevekerkje in Volendam
Gudy van den Hogen