Volendammers zitten nooit om gespreksstof verlegen. Op avondjes, tijdens de schaft, in het Praathuissie of de plaatselijke supermarkt en horecagelegenheid wordt er honderduit en met hartstocht gediscussieerd over onderwerpen die op dat moment en voor die week het gesprek van de dag vormen.

Waar iedere rechtgeaarde Volendammer de laatste tijd de mond vol van heeft is natuurlijk de Palingsoap, een dankbaar object van ongezouten kritiek (maar we kijken stiekem wel want anders kan je er niet over mee praten). Andere gewichtige zaken van levensbelang die bij menigeen al een hartverzakking hebben veroorzaakt waren, in willekeurige volgorde van belangrijkheid, bijvoorbeeld:

  • De Kermistent: moet of mag die er wel komen en zo ja waar en wie mag die tent dan wel gaan exploiteren?
  • Komen er nu wel of geen beunen op de Dijk en hoeveel kermisgeld krijgt die van jou en zouden de 3 J’s nou echt niet meer gaan zingen op de Dijk?
  • De Bouwvak: waar gaan we dit jaar met zijn allen weer naar toe, Estertite, Piano di Claudio of Bulgarije of toch maar All in Exclusive in Turkije?
  • 1e Kerstdag, 1e Paasdag, 1e Pinksterdag (en vooruit, we leven maar één keer, Hemelvaartsdag): waar gaan we zitten en doen we de kinderen weer bij Oma?
  • De Woningnood: is die oudste van jou er ook nog steeds niet uit en wanneer zouden ze nou eindelijk es aan die verrekte Zuidpolder beginnen.
  • De Polen: nou hebben ze al het Marinapark overgenomen en straks onze banen ook nog en we hebben die Kredietcrisis ook al.

 

Dit lijkt me voorlopig een vrij realistische weergave van de inhoud van onze gespreksstof. Wie het met me oneens is mag het zeggen, ik hou ook wel van een stevige discussie.

Valt het jullie als lezers nou ook niet op dat we het in Volendam maar bedroevend weinig hebben over politieke zaken? Neem bijvoorbeeld uit de NIVO van 4 februari jl. een vrij actueel onderwerp als het al dan niet betaald parkeren achter de Ouwe Helling. Of ook interessant: de grote en o zo langdurige stap voorwaarts in het realiseren van een auto- en busluwe dijk (luw wil volgens de dikke van Dale zeggen dat auto’s en bussen dan beperkt aanwezig zullen zijn en beperkt betekent dat een zekere maat of grens niet overschreden zal worden en het realiseren van dit alles gebeurt misschien als Pasen en Pinksteren op een dag vallen).

Wat mij bij het lezen van de NIVO persoonlijk het meest prikkelde was het omschreven gedoogbeleid in de werkverschaffing van een in wezen rechtschapen burger die 40 jaar geleden heel toevallig een gat in de parkeermarkt ontdekte.

Voorlopig moet ik vaststellen dat de plaatselijke politiek de Volendammer in het algemeen niet kan boeien. Dus of er nou wel of niet een afrit bij Wullempie komt of dat er nou wel of niet een kostbaar verkeers/parkeersverwijssysteem ingevoerd wordt, het zal hem worst wezen (subtiel bruggetje naar de wethouder in deze). En die bussen en auto’s over de Dijk: ach, zo was het vroeger, zo is het nu en zo zal het altijd blijven, tot in de eeuwen der eeuwen, amen.

Maar kom op hé, dat willen we toch niet echt? Ik kan niet geloven dat de meerderheid van de bevolking zo gelaten en onverschillig kan zijn over de toekomst van de Dijk, het mooiste stuk erfgoed dat we bezitten. Laten we om te beginnen eens één van onze vele verhitte discussies wijden aan de Dijk en wat er over deze Dijk allemaal beslist gaat worden. Misschien ontstaan er tijdens die gesprekken zomaar briljante ideeën en komen we met zijn allen tot suggesties voor oplossingen van knelpunten die tot nog toe in de knoop zijn gebleven. Overal en in iedere situatie geldt dat, wanneer je je stem niet laat gelden, je ook niet gehoord zal worden. Oftewel: wie zwijgt, stemt toe.

 

Gudy van Groen Links