Ik had de indruk dat hij naar iedere inleiding aandachtig luisterde, waarop de Commissaris vervolgens nauwgezet zijn visie op de werkelijkheid gaf. Op zijn beurt sprak de voorzitter, onze burgemeester, nog een soort van nawoordje. Alles verliep kortom gesmeerd en tot op de minuut geregisseerd.
En toen was ik van GroenLinks aan de beurt, als laatste en ik had nog welgeteld drie minuten om mijn onderwerp ter sprake te brengen. Ik wilde het in die spaarzame minuten graag met de Commissaris en met de rest van het gezelschap hebben over een belangrijke brief die de CvdK eind mei had verstuurd naar alle Colleges van Burgemeester en Wethouders en gemeenteraden in Noord-Holland betreffende de vluchtelingenproblematiek.
Heel kort samengevat: van rijkswege moeten binnen iedere provincie in ons land 2500 extra (nood)opvangplekken en per veiligheidsregio 500 nieuwe plekken gerealiseerd worden. De Veiligheidsregio’s zijn druk doende om deze aantallen in 2016 en 2017 te behalen. Alleen met de Veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland wil het nog niet zo erg lukken. De CvdK heeft de opdracht gekregen om deze regio wat aan te sporen beter hun best te doen.
Aangezien de raad door het college nog in het geheel niet was geïnformeerd over deze brief of de gesprekken hierover, leek het mij handig om de schrijver van de brief zelf even aan de tand te voelen. Ik vroeg hem naar de uitkomsten van zijn overleg met de Veiligheidsregio Zaanstreek Waterland. En of hij misschien kon aangeven in hoeverre onze gemeente Edam-Volendam bijdraagt aan een oplossing van de vluchtelingenopvang binnen deze regio.
Mijn spreekbeurt was alweer voorbij, de tijd was aan het dringen. Misschien waren de antwoorden van de CvdK daarom zo kortaf en nietszeggend. Ik moest dit soort dingen niet aan hém vragen maar ik kon me beter richten tot onze eigen Burgemeester en Wethouders. Ik wilde hem nog vertwijfeld toe roepen - ‘maar dat heb ik allang gedaan’- maar het momentum was alweer verdwenen. De burgemeester verzekerde mij dat er hard aan gewerkt wordt door het college, men stond op en verdween van het podium.
Peinzend bleef ik nog even in mijn raadsbank achter. Op 24 maart had GroenLinks het college in een motie al opgeroepen om zo spoedig mogelijk het beloofde plan van aanpak aan de raad te presenteren. Een plan waarin het college een structurele oplossing voor de huisvesting van vluchtelingen met een verblijfsvergunning heeft bedacht. Wethouder Albert Koning antwoordde toen dat hij dacht niet eerder dan in augustus/september met een rapportage hierover naar de raad te kunnen komen. Hij stelde vast dat dit probleem zijn bijzondere aandacht had. In het Programmaplan, opgesteld op basis van het coalitieakkoord 2016-2022 en op input vanuit alle fracties en de samenleving, staat dat ‘in 2016 een voorstel voor een plan van aanpak voor de gemeenteraad wordt voorbereid waaraan in 2017 uitvoering zal worden gegeven’.
Voorlopig kunnen ons college en de gemeenteraad het probleem van vluchtelingenopvang dus rustig blijven negeren. Misschien ziet de wereld er in 2017 heel anders uit en heeft deze netelige kwestie zich vanzelf opgelost. Iedere gemeente krijgt het bestuur dat zij zelf heeft gekozen en verdient. Wij hebben een gemeentebestuur dat geen verantwoording durft te nemen of af wil leggen in zaken die zich uitstrekken buiten de eigen gemeentegrenzen. Dat is veilig, maar tegelijkertijd ook heel triest, vooral voor de erkende vluchtelingen die net als zoveel Edammers en Volendammers wachten op een huurwoning. GroenLinks zal de gemeente gaan houden aan de belofte om in augustus met een plan van aanpak te komen.
Gudy van den Hogen
GroenLinks Edam-Volendam
